سایه من
سالیانی است که درپی بهشت سرگردان میگشتم ...
دوستان هرکاری میکردند و من برای بهشت از لذتها میگذشتم ...
تا اینکه وصف بهشت مرحوم پناهی راشنیدم که میگفت ...
بهشت فضایی است چند وجب درچند وجب که بین بازوان کسی است که دوستش داری ...
و من بهشت را میان بازوانت لمس کردم ...