نصیحت !

فراموش کن ...

راحت زندگی کن ...

هنوز اونقدر ناز و جون هستی که کلی لذت ببری ...

میدونم کجام توی ذهنت و بخاطرش ازت ممنونم ، اما بعضی حرفها رو رک باید زد ...

برای خودت و احساست احترام قائل باش ...

واسه همین و واسه صداقت رفتاری با خودت ازت ممنونم ...

ازت عذر میخوام که توی این شرایط قرارت دادم ...

اما صادقانه باید بگم برای من یادآوری شد ...

همه آدمها و نگاهشون به من ...

و این تقصیر تو و هیچ کس نیست ...

این منم و نگاه منه به زندگی ...

اما آخرین نصیحت ...

زندگی 2 تا اتاقه ...

تو یکی پر از چمدونه و یکی دیگه از اتاق ها خالی ...

و تو باید از اتاق پر از چمدون بری داخل اون یک اتاق ...

اما فقط میتونی یکی از این چمدون ها رو با خودت ببری ...

چون از اون در فقط میتونی یک بار رد بشی و فقط با تو یک چمدون جا میشه ...

حالا این تویی با دنیایی از چمدون های متفاوت ...

زشت ...

زیبا ...

درون زیبا و ظاهری کهنه ...

ظاهری نو و درونی خالی ...

و...

حالا بهترین انتخاب رو تو باید داشته باشی ...

چون این چمدون تا آخر عمرت خودش یا اثرش همراهت میمونه ...

پس سعی کن جمدون اشتباهی همراه خودت نبری ...

حالا شاید بفهمی چرا میگم بهترین انتخاب با توست ...

 

دوست دارت منی که هم رفیقته هم دوستت ...

اما تو باید یا باهاش رفیق باشی ، یا دوست !!!